donderdag 4 mei 2017

Laatste dag + terug reis (Update 10 )

Jó estet,

Hogy vagy? (Hoe gaat het?)

Vrijdag was onze laatste dag in Roemenië. 'S ochtends hebben we alle koffers ingepakt en hebben we in het dorp afscheid genomen van de alle mensen behalve van de jeugd. Hierna zijn we met de jeugd samen nog naar een kasteel geweest een stuk verderop.







































Voor de allerlaatste keer spelen met de kinderen...

Het afscheid was mooi, bijzonder maar tegelijkertijd ook wel een beetje lastig. De mensen uit Bagy waren ons dankbaar voor de dingen die we daar mochten doen. En wij waren ontzettend dankbaar voor alles wat hun voor ons deden.

 - In de verte is het kasteel al te zien.







































Dit was onze laatste activiteit met de jongeren uit Bagy. Hierna hebben we afscheid genomen. Dit viel niet bepaald makkelijk op de maag bij de meeste. Het gevoel dat je de mensen zo achterlaat was bij sommige lastig. Maar het is ook mooi om te zien dat juist de mensen sneller tevreden zijn met minder tastbare dingen. Dat is voor ons ook een les en mogen dit ook zeker meenemen naar huis.

Hierna zijn we vertrokken naar het vliegveld en stegen we op naar het koude en grauw westen van Europa.






























Hoihoi! Ik ben Marga Hogendoorn, 20 jaar en kom uit de Vlist. Ik zit momenteel op het basisjaar van de Evangelische Hogeschool waar ik een jaar lang nadenk over het leven, studierichting, God en mijn geloof. Het plan is om volgend jaar de PABO te gaan doen in Ede, maar ik moet nog even blokken voor één toelatingstoets.

Ik was nog nooit in Roemenië geweest. Tot waar mijn geheugen terug gaat steunen wij als kerk het dorp en nu wilde ik toch eens weten wat voor dorp dat was. Ik was geïnteresseerd in het leven daar, de mensen maar ook het land. Nu eenmaal terug in Nederland heb ik heel veel gezien en geleerd van het leven daar en heb ik een beeld gekregen van het dorp en de mensen. Wat ontzettend lief, gastvrij en zorgzaam zijn ze daar! Doei!






Hoi allemaal, ik ben Annette van Vliet. De meeste jaren van mijn 22 jarige leven ging ik in Polsbroek naar de kerk, waar ik vaak over de zustergemeente Bagy hoorde. Afgelopen jaar kwam ik op het punt dat ik de verhalen over dit dorp zelf wilde gaan ontdekken. Door deze reis ben ik nu ook helemaal besmet met het Bagy-virus :)  Heel mooi oom te zien hoe gastvrij de mensen daar zijn en letterlijk alles voor je willen afstaan, terwijl ze zelf met weinig genoegen nemen.Nu ik weer terug in Nederland ben is het besef groter dat wij hier zo verwend zijn en zo snel klagen over allerlei dingen; zeker iets om van te leren. Verder mis ik de rust in het dorp daar'de mensen die zich niet zo snel druk maken en de prachtige natuur; het is opeens zo plat in Nederland haha. Gauw maar weer een terugreis plannen!! (en dan hoef ik mijn man niet meer mee te slapen, die staat ook al weer voor een terugreis te springen :p )










Ik ben Jeannet van der Vlist, 52 jaar, werk bij St. Agrarische Zorg Onderneming Vlist. Ben in 2009 en in 2011 al eens in Bagy geweest en wordt stil van de gastvrijheid en liefde waarmee ze ons steeds weer ontvangen. Samen met de jeugd naar Bagy en daar klussen is geweldig. De mensen ontmoeten, iets voor hen te kunnen doen, genieten van de omgeving en rust... Door het geloof in God hebben we een band met elkaar en dat ervaar je als je in Bagy ben.



Hoihoi! Mijn naam is Renate, 20 jaar en ik studeer Social Work aan de Christelijke Hogeschool in Ede. Dit jaar loop ik stage bij Burennetwerk in Amsterdam

Vorige week mocht ik mee met de geweldige reis naar Bagy. Wat een onwijs mooie ervaring was dat! Ik wilde graag mee omdat dit een mooie kans was om het leven in Roemenië van dichtbij te ervaren. Ik was benieuwd naar de mensen en het leven in Bagy, waar ik al veel over had gehoord maar nog niets van had gezien. Door deze reis voel ik mij meer verbonden  met onze zustergemeente, en weet ik waar ons gebed en gaven voor nodig zijn.

Iedereen bedankt voor de bijzondere contacten, gastvrijheid en de goede sfeer! Het was een reis om nooit meer te vergeten!



Hallo mijn naam is Lennard en ik ben 25 jaar jong. Ik studeer het vak timmerman. Dit jaar is de 3e keer dat ik naar Roemenië ben geweest. Ik vond het een super leuke ervaring om daar weer geweest te kunnen zijn. Om daar voor andere mensen wat te betekenen. De omgeving is daar prachtig, mensen zijn super gastvrij en het was een superleuke groep.
















Dit was de laatste update die de volgorde en de grove lijnen van deze reis beschreven. Iedereen heeft zich voorgesteld wie hij/zij is en waarom we nu precies zo graag naar Bagy willen.

Ik wil een aantal mensen nog bedanken.

Allereerst Klaas de Wit. Hij is degenen die continue contact legde om deze reis mogelijk te maken. Gepraat, vergaderd en gediscussieerd over allerlei zaken waar wij geen omkijken naar hadden.

Daarnaast Berthilde en Jeannet. Samen met Klaas waren deze mensen om de leiding te nemen, buiten onze ongelooflijke volwassenheid, waar het nodig was.

Daarnaast wil ik Zsolt Jari en zijn vrouw Ago bedanken. Deze 2 personen hebben hard gewerkt om het programma mogelijk te maken. Contacten gelegd in Bagy, en daarbuiten voor de trips.
Ontzettend bedankt en zeker ook voor jullie gastvrijheid en liefde die, zoals terug te lezen is, iedereen ervoer.

Ook alle jongeren en kinderen uit Bagy. Zij hebben prachtige spellen verzonnen en klaargezet voor ons. Ook hebben hun een groot deel gehad in het maken van het programma.

Alle gastgezinnen die enorm goede zorgen hebben overgebracht. De slaapplekken die jullie aan ons gaven. Het eten wat we dag in dag uit kregen. En natuurlijk de geweldige herinneringen.

In het bijzonder ook de vrouwen die voor ons allen gekookt hebben toen we in het gemeentehuis aten. Het eten was zo ongelooflijk lekker en we beseften ons dat het lastig is om zo veel eten te maken, warm te houden etc. Hartelijk bedankt!

En als laatste wil ik de groep bedanken. Bedanken voor de aanwezigheid, gezelligheid en liefde voor elkaar en de naaste.
Bijzonder hoe hecht we ook als groep waren en wat een geweldige reis het was.

Zijn er nog mensen die meer foto's willen zien? We hebben namelijk een stuk of 3000 foto's en ik heb lang en na niet alle leuke foto's gebruikt. Mede omdat het internet in Bagy niet zo snel was en ik een beetje moest beperken qua foto's.

Is hier nog behoefte aan? Zoja, reageer gerust! Dan zal er nog een bericht komen met meerdere foto's.


Voor nu bedankt voor het lezen!

zondag 30 april 2017

Vrije dag (Update 9)

Jó reggelt,

De donderdag is een vrije dag voor ons. Er is een leuk programma ingepland voor ons.
'S ochtends gingen we eerst naar een kaasboerderij in Meresti en daarna naar de grotten vlakbij Meresti. Deze grotten bevinden zich in een vallei die uitgesleten is door een rivier. Echt een prachtige locatie.
 - In dit koperen vat werd de melk verwarmd totdat de wrongel en de wei van elkaar gingen scheiden.


 - Het zag er binnen erg netjes uit. De kazen die hierboven te zien zijn is ongeveer de dagproductie van deze kaasboerderij.

 - Er werden broodjes gesmeerd met zelfgemaakte boter.


























- Ook werden er verschillende kazen gesneden en mochten wij proeven. Het proeft veel puurder omdat de melk daar niet gepasteuriseerd is. Er zitten kazen tussen met paprika, pepers, knoflook, kruiden etc.

Daarna zijn we naar de grotten gegaan vanuit hetzelfde dorpje. Er stond een trekker met kar (Traktor es taligo) voor ons klaar en zo hebben we een half uurtje de berg op gereden naar de grotten.

 - Traktor es taligo (Ja, de Hongaren praten aardig goed Nederlands. Dus ik ga jullie dwingen om een beetje Hongaars te leren :)  )






 - Dit was het begin van de grootste grot in die omgeving.




























- Dit was de groep in zijn geheel. Hier waren we bijna met zijn allen.



 - Het dorp Bagy vanaf een andere berg.

'S middags zijn we naar de stad Odorheiu geweest. Hier konden we wat souvenirs kopen en nog eventjes genieten van het laatste dagje daar.

In de avond hebben we gegeten en de vakantie deels afgesloten in de tuin van Zsolt Jari (de dominee). Ook hebben we hier ook een aantal foto's gekeken en later nog een kampvuur gemaakt. Bij dit kampvuur hebben wij als Nederlanders een Hongaars liedje geleerd. De Hongaren hebben zich vast gebeten op 'Boer wat zeg je van mijn kippen'.



































Hoi hoi,

Mijn naam is Mandy Brak. Ik ben 23 jaar, studeer voor verpleegkundige op het CHE, zit nu in mijn vierde jaar en ben aan het afstuderen.

Waarom ik graag mee wilde met deze reis is omdat ik het heel leuk en mooi vind om samen met deze gevarieerde groep van de jv iets te kunnen betekenen en te kunnen doen voor de mensen in Roemenië. Ik ben nooit eerder in Roemenië geweest en was daarom ook erg nieuwsgierig naar hoe de mensen daar leven en hoe Bagy eruit ziet. Nu ik heb gezien hoe de mensen daar leven mogen we extra dankbaar zijn met ons luxe leventje in Holland.

Wat lieve, mooie mensen en wat een gastvrijheid. Bijzonder om hier geweest te zijn!!


Hallo,

Mijn naam is Klaas de Wit. Ik ben 45 jaar. Het werk wat ik doe is het runnen van ons Autobedrijf te Schoonhoven samen met mijn broer en medewerkers.

Ben al vele keren in Roemenië geweest als lid van de Roemenië commissie maar ook met vakantie's. Elke keer is een belevenis. De prachtige natuur, de gastvrijheid van de mensen, de verbondenheid die je ervaart als je in Bagy bent. Het voor elkaar van betekenis kunnen zijn in Woord en daad. Dat is geweldig en elke keer weer een warme ervaring. Het mooie van deze reis vo
nd ik het intensief samen optrekken als groep vanuit Polsbroek en Vlist met de jongeren en gemeente van Bagy. Dit gaf een speciale band. Iedereen die zich er voor in heeft gezet bedankt.


hallo,
Ik ben Mariëlle de wit, ik ben 16 jaar en studeer in Houten. Ik volg de opleiding paardensport en houderij. Ik ben al vaak in bagy geweest, de eerste keer was ik 3 jaar. Ik heb veel herinneringen aan de mensen en het dorp zelf. ik vind het mooi om te zien dat er telkens weer ontwikkelingen zijn en hoe ze daar met z'
n allen voor werken. ondanks dat ik al vaak in bagy geweest ben was het dit keer anders, het contact met de jeugd heb ik nog nooit echt meegemaakt omdat wij vaak bij een gastgezin waren en daar veel mee deden. ik blijf het mooi vinden hoe het hele dorp eraan werkt om de jeugd actief te houden.

ik vond het een hele bijzondere ervaring, bedankt voor de gastvrijheid en de liefde die we mochten ontvangen uit bagy.